ระดับน้ำในลำคลองสายต่างๆ ที่เชื่อมต่อกับแม่น้ำแม่กลองจะขึ้น-ลง สัมพันธ์กับระดับน้ำทะเล ทำให้ในแต่ละวันระดับน้ำในลำคลองสายต่างๆ อาจจะมีน้ำมากจนท่วมถึงหัวบันไดท่าน้ำของแต่ละบ้าน แต่เมื่อถึงยามน้ำลง ระดับน้ำอาจจะลดลงจนถึงท้องคลองเห็นเป็นตลิ่งสูง
ในภาพเป็นช่วงเวลาน้ำลงในคลองอัมพวา เรือขนาดเล็กๆ ยังพอจะใช้ไม้พายยันเรือให้เคลื่อนที่ไปตามน้ำเรื่อยๆ ได้ แต่เรือขนาดใหญ่ เช่น เรือมะพร้าว เรือน้ำตาล เรือกะปิ จะต้องหยุดพักเพื่อรอให้ระดับน้ำขึ้นสูงพอที่จะล่องเรือต่อไปได้ ถือว่าเป็นเรื่องชินตาของคนในพื้นที่ที่จะเห็นเรือลำใหญ่จอดค้างคลองอยู่ ส่วนคนเรือบ้างนอนเอกเขนกเล่นอยู่ในเก๋งเรือ หรือขึ้นฝั่งไปหาของกิน
ปัจจุบันเราไม่ค่อยเห็นเรือมะพร้าวและเรือบรรทุกของลำใหญ่ๆ กันอีกแล้ว เพราะถนนหนทางสะดวกมากขึ้น แต่ละบ้านเริ่มมีรถยนต์และจักรยานยนต์มาใช้แทนเรือที่เคยมีอยู่คู่บ้าน ทำให้การคมนาคมทางน้ำค่อยๆ ลดบทบาทลง ภาพชีวิตในคลองอัมพวาเช่นนี้ ก็เลือนหายไปตามกาลเวลาด้วยเช่นกัน
ที่มาภาพ : ศูนย์ข้อมูลเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์
