“ดอนส้มโงม” เป็นสันดอนกลางแม่น้ำโขงมีความยาวโดยประมาณ 2 กิโลเมตร กว้าง 0.15 กิโลเมตร ตั้งอยู่ในเขตปกครองของเมืองสะหวันนะเขต สปป.ลาว หากต้องการไปเที่ยวชมดอนส้มโงมจากฝั่งไทย ต้องไปที่บริเวณหน้าวัดโขงเจียมปุรณาวาสบ้านนาแวง อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี ถึงแม้ว่าดอนส้มโงมจะเป็นส่วนหนึ่งของ สปป.ลาว แต่ชาวบ้านทั้ง 2 ฝั่งแม่น้ำโขงต่างเข้าไปใช้ประโยชน์ในพื้นที่แห่งนี้ได้อย่างทัดเทียมกัน บริเวณนี้เป็นแหล่งน้ำวนที่มีปลาชุกชุม ชาวบ้านนิยมขึ้นไปตกเบ็ดหรือวางแหดักปลา แต่ไม่นิยมนำพืชผักไปปลูกที่ดอนส้มโงมเพราะว่าดินไม่ดี เพาะปลูกไม่ได้ผล
ชาวบ้านเล่าว่า ในอดีตช่วงหน้าแล้ง ชาวบ้านทั้ง 2 ฝั่งแม่น้ำโขงเคยขึ้นไปปลูกเพิงขายของกันบนดอนส้มโงม ขณะเดียวกันนี้ชาวบ้านทั้งสองฝั่งต่างพายเรือมาจับจ่ายซื้อของกันอย่างคึกคัก ถือเป็นงานที่สนุกสนานอย่างมาก จนเข้าช่วงเดือนสิงหาคม-ตุลาคม น้ำในแม่น้ำโขงจะเพิ่มระดับสูงขึ้นจนมองไม่เห็นดอนส้มโงม
ดอนส้มโงม สันดอนกลางแม่น้ำโขง
ชาวบ้านจากทั้ง 2 ฝั่ง โดยสารเรือข้ามฟากไปมาระหว่างไทย-ลาว
ท่าเรือที่เห็นอยู่ไกลๆ อีกฝั่งแม่น้ำนั้นคือ ท่าเรือเมืองสะหวันนะเขต
ชาวบ้านริมโขงยังคงมีวิถีชีวิตที่ผูกพันกับการทำประมงตามริมฝั่งแม่น้ำ
อุปกรณ์หาปลาแม่น้ำโขงของชาวบ้าน
ปัจจุบันที่บริเวณหน้าวัดโขงเจียมปุรณาวาส ยังมีท่าเรือข้ามฟากที่ให้บริการเดินเรือข้ามฝั่งแม่น้ำโขงซึ่งมีระยะห่างกันราว 600 เมตร ใช้เวลาในการเดินทางต่อเที่ยวราว 15 นาที ประชาชนทั้ง 2 ฝั่ง ต่างข้ามไปมาหาสู่กันอยู่ตลอด โดยชาวลาวหลายคนพากันข้ามฝั่งมาที่บ้านนาแวงเพื่อมาเยี่ยมญาติพี่น้องที่อยู่ฝั่งไทย ไม่ก็ไปหาหมอในเมืองหรือเพื่อไปทำงานในตัวอำเภอเขมราฐ บ้างอาจเดินทางต่อไปยังกรุงเทพฯ ส่วนคนฝั่งไทยนิยมข้ามไปเยี่ยมญาติ หรือไปเที่ยวที่เมืองสะหวันนะเขตแบบเช้าไปเย็นกลับ
